RU/PL
Очень многие следили за вдохновляющими событиями в Беларуси лета 2020 года, но не все следят за наступившей потом реакцией. Многие слышали о заключении Марии Калесникавой, порвавшей паспорт при выдворении из Беларуси, или о нобелевском лауреате Алесе Беляцком, но не все помнят, что в Беларуси, по данным правозащитного центра «Вясна», на сегодняшний день не менее 1206 человек находятся в заключении по политическим мотивам.
Политзаключенным в Беларуси не дают ни кратких, ни длительных свиданий с родными, письма если пропускают, то только от ближайших родственников и далеко не всем. Очень многие беларуские политзаключенные содержатся в режиме инкоммуникадо, с ними годами нету вообще никакой связи. Возможности работать правозащитным адвокатам в Беларуси нет уже давно; нет возможности и обжаловать нарушения режима и встретиться с друзьями или журналистами в суде. Известно минимум о семи политических узниках, погибших в заключении с 2020 года. Поддерживать заключенных изнутри страны — опасно, а снаружи — практически невозможно.
Откуда беларуским и международным правозащитникам удается все же узнавать о судьбах и положении политзаключенных? Есть ли способы поддержки или облегчения участи политзаключенных в Беларуси сейчас? Эти и другие вопросы предлагаем поднять во время встречи с беларуским адвокатом 16 мая в 18:00 в Мультикультурном центре в Кракове.
В конце вечера предлагаем почитать всем вместе некоторые из трагикомических рассказов политзаключенного Максима Знака из сборника «Зекамерон», написанного им в СИЗО.
PL
Wiele osób śledziło inspirujące wydarzenia na Białorusi latem 2020 roku, ale nie wszyscy śledzą reakcję, która nastąpiła później. Wiele osób słyszało o uwięzieniu Marii Kalesnikawej, która podarła swój paszport, gdy została wydalona z Białorusi, lub o laureacie Nagrody Nobla Alesiu Bialackim, ale nie wszyscy pamiętają, że na Białorusi, według Centrum Praw Człowieka „Wiasna”, co najmniej 1206 osób jest obecnie więzionych z powodów politycznych.
Więźniowie polityczni na Białorusi nie mają ani krótkich, ani długich spotkań z krewnymi, a jeśli listy są dozwolone, to tylko od najbliższych krewnych, a nie od wszystkich. Bardzo wielu białoruskich więźniów politycznych jest przetrzymywanych w trybie incommunicado, przez lata nie ma z nimi żadnego kontaktu. Prawnicy zajmujący się prawami człowieka nie mają możliwości pracy w Białorusi przez długi czas; nie ma możliwości odwołania się od naruszeń reżimu lub spotkania się z przyjaciółmi lub dziennikarzami w sądzie. Wiadomo, że co najmniej siedmiu więźniów politycznych zmarło w areszcie od 2020 roku. Wspieranie więźniów z wewnątrz kraju jest niebezpieczne, a z zewnątrz praktycznie niemożliwe.
W jaki sposób białoruskim i międzynarodowym obrońcom praw człowieka udaje się dowiedzieć o losie i sytuacji więźniów politycznych? Czy istnieją obecnie sposoby wsparcia lub złagodzenia sytuacji więźniów politycznych? Te oraz inne pytania proponujemy poruszyć podczas spotkania z białoruskim prawnikiem 16 maja o godzinie 18:00 w Centrum Wielokulturowym w Krakowie.
Na zakończenie wieczoru proponujemy wspólną lekturę tragikomicznych opowieści więźnia politycznego Maksima Znaka ze zbioru „Zekameron”, napisanych przez niego w areszcie śledczym.
